ACH, TEN MECH

Chyba nikt z nas nie wyobraża sobie lasu bez niego. Jest jego nieodłączną częścią i tworzy miękkie, puszyste, soczyście zielone dywany. To oczywiście mech, należący do warstwy runa leśnego.

Odnaleźć go można w bardzo różnych, bogatych w wilgoć, zacienionych siedliskach. Rośnie na wielu powierzchniach: na korze drzew, między skałami, starych pniach i oczywiście na glebie. Niektóre przystosowały się również do życia w wodzie.

Mchy należą do roślin nienaczyniowych, nie posiadają wyspecjalizowanych tkanek przewodzących. Nie wykształcają prawdziwych korzeni, łodyg oraz liści. Do życia potrzebują wilgoci, dlatego też wykształciły kutykule chroniące przed utratą wody. Właśnie ich zdolność do wchłaniania dużej ilości wody była powodem, dla którego ludzie dawniej często używali mchów do uszczelniania drewnianych domów.

Mchy mierzą od 1 do 10 cm. Na świecie znanych jest około 14 tysięcy gatunków mchów, z czego w Polsce występuje około 700. Najczęściej występujące to: płonnik pospolity, bezlist okrywowy, złotowłos strojny oraz gajniczek krótkodzióbkowy.

Warto wiedzieć, że mech może nam służyć do określania kierunków geograficznych, gdyż porasta pnie drzew zazwyczaj od strony północnej. Dzięki tej wiedzy nigdy nie zabłądzimy w lesie.

Mchy, stanowią środowisko życia dla wielu organizmów, m.in.: grzybów i drobnych zwierząt bezkręgowych. Dlatego zachęcam do spojrzenia na ten magiczny świat mchów z bliższej perspektywy, aby odkryć w pełni jego złożone bogactwo.